Oglądamy Gwiezdne wojny? Dziękuję, wolę planszówkę
Kto choć raz po obejrzeniu filmu, nie pomyślał sobie „szkoda, że to koniec” albo „też bym tak chciał!” niech pierwszy rzuci mieczem świetlnym. To przecież zupełnie naturalne, że dobra fabuła musi zakończyć się niedosytem. Jednym ze sposobów może być planszówka. Z tego tekstu dowiesz się, jak zaspokoić ten głód.
Powiedzieć, że gry planszowe przeszły w Polsce prawdziwy renesans, to banał. Od lat widzimy, jak figurki, plansze, meeple zapełniają stoły w domach, knajpach, a czasem nawet w biurach. Powód jest bardzo prosty – planszówki to doskonały wytrych, aby dobrze spożytkować czas, spędzić go z bliskimi i przy okazji wysilić szare komórki.
Jest jednak jeszcze jeden aspekt gier planszowych, który dla mnie samego jest bardzo ważny, czyli fakt, że są w stanie rozszerzać znane światy. O co chodzi? Już tłumaczę. Jako wieloletni fan „Gwiezdnych wojen” długo szukałem gier, które choć w drobnym stopniu nawiązują do świata i mogłyby raz jeszcze doświadczyć lubianego przeze mnie świata.
Bałem się tylko jednego – że trafię na tytuł, który jest tylko odcinaniem kuponów od znanej marki. Bałem się niskobudżetowych gier, które powstały tylko po to, aby złapać w sidła rozgrzanego fana. Szybko jednak okazało się, że problem w zasadzie nie istnieje, jeśli polega się na sprawdzonych dostawcach, sklepach i firmach. Takich, jak na przykład Rebel.
Masz mój miecz, masz mój topór i moją kostkę
Nie będę ukrywał, jestem wielkim fanem gier figurkowych. Chodzi o te wszystkie tytuły, które mają w sobie skomplikowane zasady, taktyczne (i strategiczne planowanie!), a także aspekt modelarski. Wróciłem do nich po długiej przerwie, a powodem tego powrotu była planszówka, a konkretnie „Władca Pierścieni: Podróże przez Śródziemie”. Po kolejnym rewatchu trylogii Petera Jacksona przypomniałem sobie, że jest taka gra, że to planszówkowy potwór (pudełko waży prawie 2,5 kg) i że jest niezła.
Szybko okazało się, że nie tylko jest to gra dobra, ale że wspaniale symuluje podróż przez bezdroża Śródziemia i walkę ze złem. To bardzo osobliwa gra, bo wspierana aplikacją jest nie tylko wyjątkowo regrywalna, ale też robi wszystko, aby sprawić przyjemność tym wszystkim klimaciarzom, którzy w czasie gry chcą poczuć świat, w czym pomaga zatrważająca liczba modeli reprezentujących czy to naszych bohaterów, czy siły zła.
Skoro już przy symulacji jesteśmy, to uważam, że gry planszowe, figurkowe i karciane, to najlepsze, co spotkało „Gwiezdne wojny” od bardzo dawna. Liczba gier, które wychodzą spod tego szyldu jest naprawdę potężna, ale jakoś tak się składa, że są one bardzo, bardzo dobre. Wystarczy wspomnieć choćby chyba już kultowe „Star Wars: Zewnętrzne Rubieże”, które od lat są moją ulubioną przygodówką. Wydana przez Rebela gra, podobnie jak wspomniane tu „Podróże przez Śródziemie”, opowiadają o podróżach po bezdrożach, ale są to bezdroża Odległej Galaktyki, a my wcielamy się w kultowych łowców nagród (i jest to najlepszy występ Boby Fetta od czasu „Powrotu Jedi”).
A ci, którzy tęsknią za tak zwaną „starą trylogią” z pewnością docenią „Bitwę o Hoth”, czyli grę strategiczną pozwalającą raz jeszcze odbyć to kultowe starcie. A nawet starcia, bo gierka od Rebela ma księgę scenariuszy pozwalającą na rozegranie wielu różnych bitew. Uwaga, gra zawiera modele, w tym AT-AT, co jest dla mnie dodatkową zaletą. Ten tytuł w pół kroku spotyka się z grami planszowymi i tymi figurkowymi, łącząc ze sobą ograniczone pole bitwy i potrzebę strategicznego myślenia.
Tylko dla wytrwałych
To oczywiście nie koniec, bo dla tych, którym spodoba się „Bitwa o Hoth” jest jeszcze poziom wyżej w taktyce i zaangażowaniu. Mała gra figurkowa „Star Wars: Shatterpoint” to szybka rozgrywka pełna (przepięknych) modeli ze świata „Gwiezdnych wojen”. A dla tych, którzy chcą prawdziwych bitew. Wspaniały "Shatterpoint" może być początkiem zupełnie nowego hobby, czyli malowania modeli, przygotowywania podstawek i wszystkiego, co się z tym wiąże. Nie trzeba oczywiście rzucać się od razu na gry bitewne, bo dzisiejsze planszówki mają tak wiele świetnie zaprojektowanych figurek, że malowanie może stać się świetną rozrywką, zwłaszcza gdy trudno umówić się ze znajomymi.
Gierki dla każdego?
„Władca Pierścieni” i „Gwiezdne wojny” nie kończą się na planszówkach, bo obie marki mają kilka naprawdę świetnych karcianek, jak choćby „Władca Pierścieni: Wciągająca Gra Karciana” czy „Star Wars: The Deckbuilding Game” (a także Star Wars: Unlimited, o którym czasem piszemy). To jednak nie wszystko, bo w szerokiej planszówkowej ofercie znajdują się również nietypowe… crossovery!
Przykładem niech będzie Dixit, który w połączeniu z Disney’em stworzył wariację na temat jednej z najwspanialszych rodzinnych gier. Ta wersja charakteryzuje się przede wszystkim znacznie bardziej bajkową, delikatną oprawą i może być idealnym punktem startowym, gdy za rozgrywkę zabierają się młodsi. Co ważne – to ciągle „Dixit”, więc karty spokojnie można dołożyć do tradycyjnej wersji lub dodać do nich dowolne dodatki.
Zresztą, dla tych, którzy szukają wrażeń bardziej rodzinnych, mniej nerdowych, jest więcej odświeżonej klasyki, takiej jak choćby najróżniejsze wariacje gry „Dobble”, na przykład „Dobble Star Wars: Mandalorian” czy nawet „Dobble Catan”.
Gry planszowe związane z wielkimi franczyzami od wielu lat goszczą na moich stołach. Czasem są skomplikowane gry na wiele miesięcy i lat, czasem przygodówki, do których zapraszam znajomych (i ich partnerów i partnerki). A czasem są to zwykłe proste gierki, które przypominają mi o starych, dobrych czasach. Tak wiem, że to nostalgia, ale czy nie o odrobinę przyjemności w grach planszowych chodzi?
