Premiery płytowe tygodnia: powrót Years & Years, Dwa Sławy i Billy Talent

To zdecydowanie ciekawszy dla miłośników muzyki tydzień - ostatnie dni to więcej zróżnicowanych i wyczekiwanych płytowych premier. W ten przedostatni styczniowy weekend pochylamy się nad nowościami na rynku muzycznym i sprawdzamy, co godnego uwagi może zabrzmieć w waszych słuchawkach.

Co słychać?

Dziś wskazujemy dwie ciekawe premiery polskie i zagraniczne - jest trochę rapu, trochę popu, trochę elektroniki i trochę rocka. Jarosław i Radosław powracają z nową płytą, Years & Years podrzuca pierwszy krążek od czterech lat, a Ewa Farna, wspierana przez artystów z całej Europy, opowiada o swoim macierzyństwie.

Olly Alxander powraca po kilku latach przerwy z nowym rozdziałem w swojej karierze, tętniącym tanecznymi bitami i świeżym brzmieniem, czerpiącym inspiracje z ikon francuskiego house'u. Ten krążek to opowieść o poszukiwaniu miłości, która zostaje przerwana konstatacją, iż jedną z najważniejszych w życiu rzeczy to odnalezienie w sobie samym prawdziwej siły. Jest tu dużo eskapizmu, czerpania przyjemności z życia, czułości i radości. Czy "Night Call" to najlepsza płyta w karierze Years & Years? Trudno stwierdzić, ale jest to z pewnością album kompletny i natchniony. Olly to ważny głos w debacie o problemach psychicznych czy tych dotykających społeczności LGBT+, również w sferze muzycznej.

Polski hip-hopowy duet z Łodzi - Astek i Rado Radosny - powracają z krążkiem "Z Archiwum X2", który w całości wyprodukowali The Returners. Na płycie - JWP, Łona, Bisz, Bonson, Mielzky i, uwaga, Polskie Karate (w numerze "Polska Krav Maga"), czyli zestaw, którego nie spodziewałem się już usłyszeć (choć Wygi zabrakło). Jak piszą: "Z Archiwum X" to radość z muzyki przekonwertowana na zera i jedynki. To wełna mineralna oddzielająca nas od zmęczonych sąsiadów. To nasze luźne myśli odciśnięte w tkance miejskiej, a niekiedy wątpliwości próbujące się z niej wyrwać. To rymy i bity.

Chłopaki nie zawodzą.

Ta kanadyjska formacja w niezmienionym składzie gra od 1993 roku - ich ostatnie długogrające wydawnictwo pojawiło się w 2016, minęło zatem trochę czasu. Fani nie będą rozczarowani - to stary, dobry Billy Talent, który próbuje nowych rzeczy, ale nie stara się całkowicie odbić od dawnego stylu. Jest tu trochę niepoważnego pop-skank, trochę śmiertelnie poważnych, głęboko metaforycznych i poruszających numerów, a trochę przyjemnych, krzykliwych, elektryzujących numerów. Chłopakom nie brakuje inwencji i choć czasem pudłują, wciąż dobrze się bawią - i bawią słuchaczy.

Uczestnik najnowszych "Młodych Wilków" wydał w szeregach Antihype Sariusa nową płytę, pokazując jeszcze większy pazur i z jeszcze większą pomysłowością miksując rap, pop, rock i elektronikę. "Transgresja" ma wymiar punkowy, sprzeciwiający się autorytetom, negujący, hipnotyzujący, agresywny. Jednocześnie jest to płyta bardziej spójna i przemyślana, niż "Neopunk". Wyrasta z Feno jedna z najciekawszych współcześnie postaci na polskiej scenie - warto go śledzić.

To, rzecz jasna, tylko skromna część płytowych nowości ostatnich dni. Wśród innych, godnych uwagi muzycznych premier, których warto posłuchać, można wyróżnić krążki takie jak: Kenny G - "New Standards", Tokyo Blade - "Fury", Aurora - "The Gods We Can Touch" czy Teabe - "Elessar".