„Czy dziewczyna z nadwagą nie może mieć przystojnego chłopaka?”. TVP tłumaczy się z body-shamingu
„Pytanie na śniadanie” znów w ogniu krytyki. Tym razem poszło o partnerów kobiet plus size, a właściwie niefortunną zapowiedź odcinka, która może wprawiać w kompleksy i rozkręcać hejt. Produkcja odpowiedziała na komentarze oburzonych widzów, którzy nie zostawili na programie suchej nitki.
Jest lato, więc tematy dotyczące mody i wyglądu są w telewizji na wagę złota. Problem w tym, że to niesamowicie delikatna materia i wystarczy iskierka, by wzniecić pożar na internetowych łączach. Tak było w zeszłym tygodniu w TVN, gdzie specjalistka kazała mężczyznom nosić długie spodnie nawet w upały, a także w TVP, kiedy to dyskutowano o cellulicie u 5-latek, a ekspertka pomieszała to z poważną chorobą.
Tym razem burza rozpętała się już w blokach startowych. Na fanpage'u śniadaniowego program Telewizji Polskiej zadano wydawać się mogło niepozorne pytanie (aczkolwiek jest w nim zawarta negacja, która trochę może mieszać): „Kobiety plus size wyśmiewane i hejtowane! Czy dziewczyna z nadwagą nie może mieć przystojnego chłopaka?!?”. I wtedy się zaczęły zarzuty o body shaming.
„Pytanie na śniadanie” nie hejtowało kobiet plus size, ale właśnie hejterów. Mleko się jednak rozlało.
W programie (link do odcinka) jednak wcale nie chodziło o krytykowanie kobiet o pełniejszych kształtach. Inspiracją do poruszenia tematu była widoczna na zdjęciu 29-letnia influencerka Jenna Kutcher. Była uwielbiana przez internautki, do czasu aż nie znalazła sobie szczuplejszego od siebie faceta. Wtedy właśnie zaczęły się też pytania o to, jak z takimi wymiarami zdobyła takiego mężczyznę.
Na kanapie w „PnŚ” zasiadła m.in. modelka plus size Anna Lach, która powiedziała, że nigdy nie miała takiej sytuacji. — To, że teraz musimy rozmawiać jest też dosyć przykre. To jest tak oczywista sprawa, że wydawałoby się, że jest wręcz oczywista, ale jednak nie dla wszystkich — przyznała.
W ten sposób trafiła w samo sedno problemu, przez który na TVP wylała się fala hejtu. Skoro jest to tak oczywista sprawa, po co więc o tym kręcić odcinek? W ten sposób zaczyna kiełkować ziarenko niepokoju u osób z nadmiarowymi kilogramami.
Skoro nadal tematyka jest podejmowana w mediach, to znaczy, że coś jest na rzeczy. Właśnie tak przez dekady u wielu ludzi obniżało się poczucie własnej wartości. Słusznie też komentujące osoby zauważyły, że trzeba też skonkretyzować określenie „plus size”. Czy chodzi o rozmiary ponad S/36, nadwagę, czy otyłość. Jest różnica między względami wizualnymi a chorobą.
Przez takie niewinne pytania o wygląd rodzą się w ludziach kompleksy. Mamy XXI wiek i trzeba obalać mity, ale z wielką ostrożnością.
„Afera” z „Pytaniem na śniadanie” wynikała więc tym razem nie z narzucaniem kontrowersyjnych trendów lub kreowaniem problemów tam, gdzie ich ma, a samą konstrukcją posta na Facebooku. Samo stwierdzenie na belce w programie (zdjęcie główne) też jednak robi złą robotę.
Osoby obsługujące stronę starały się to wyjaśnić zamieszanie w komentarzach. Czy im się to udało? Oceńcie sami.
Z drugiej strony, czy nie warto przełamywać tematy tabu i obalać stereotypy? Znieczulica, ostracyzm, milczenie na pewno niczego nie rozwiążą, a tylko pogłębią schematy i kompleksy przez tyle lat kreowane przez media i popkulturę.
Podobną dyskusję zawsze wywołuje też np. kwestia różnicy wzrostu między niższym chłopakiem a wyższą dziewczyną, chęć nieposiadania dzieci przez parę, bycie singlem z wyboru i wiele innych „niekonserwatywnych” spraw związkowych. Trzeba je wyjaśniać, by ludzie nie żyli ciągle w błędzie. Jednak akurat wygląd fizyczny jest kwestią tak indywidualną i na dłuższą metę drugorzędną, że aż głupio mi to komukolwiek tłumaczyć i napisać coś nowego.
* kadr z pytanienasniadanie.tvp.pl
