Oglądając te produkcje, zapragniesz wyruszyć w podróż. 6 najlepszych filmów drogi

Niedawno "Thelma i Louise" Ridleya Scotta skończyła 32 lata. To jeden z tych filmów drogi, który po nawet kilkukrotnym obejrzeniu nie nudzi się, a mimo upływu lat, jego tematyka traktująca o niezależności, przyjaźni, wolności i porzucaniu niewygodnych i ciasnych ról, jest wciąż aktualna. Film z Susan Sarandon i Geeną Davis to połączenie kilku elementów, które sprawiają, że to produkcja na bardzo wysokim poziomie. "Thelma i Louise" to nie jedyny film drogi, warty obejrzenia. Po jakie produkcje drogi warto jeszcze sięgnąć?

Czytaj też: "Thelma i Louise" kończy 32 lata. Ten film wciąż jest aktualny i ani trochę nie postarzał się

"Easy Ryder" to historia o przygodach dwóch kumpli, hipisów. Wyatt (Peter Fonda) oraz Billy (Denis Hopper) sprzedało większą ilość substancji przywiezionych z Meksyku. Za zdobyte pieniądze postanawiają wybrać się na motocyklach z Los Angeles do Nowego Orleanu. Podróż na wschód wiedzie mężczyzn przez Kalifornię, Nowy Meksyk, Luizjanę oraz Teksas. Po drodze przyjaciele mocno używają życia, uwodząc dziewczyny oraz nie stroniąc oczywiście od narkotyków. Spotykają tez dziwnych ludzi, a jedną z postaci jest nadużywający alkoholu młody prawnik, którzy błyskawicznie porzuca rodzinne strony, przyłączając się do wyprawy. Mężczyźni trafiają też na wrogie, nietolerancyjne i mało sympatyczne społeczeństwa małomiasteczkowe, bojący się wolności uosabianej przez głównych bohaterów. Film został nakręcony w wielu miejscach, m.in w Santa Fe, Las Vegas, Taos, Madridzie, Taos Pueblo (Nowy Meksyk, USA), Nowym Orleanie, Amelii, Franklin, Krotz Springs, Lafayette, Morganzie, nad jeziorem Pontchartrain (Luizjana, USA), w Bellemont."Easy Rider" jest produkcją, która zgarnęła nagrody i nominacje, m.in. nagrodę w Cannes. Była to nagroda specjalna za najlepszy debiut dla Dennisa Hoppera oraz BAFTA, dla najlepszego aktora drugoplanowego - Jacka Nicholsona.

Kolejną propozycją wartą zobaczenia wśród filmów drogi jest "Bonnie i Clyde", który jest klasyką filmu gangsterskiego i kona drogi. Clyde (Warren Beatty) niedawno opuścił więzienie, natomiast Bonnie pracuje jako kelnerka knajpie. Gdy Clyde usiłuje ukraść samochód jej matki, wpadają na siebie po raz pierwszy, razem wyruszając w świat Początkowo nie znają ani swoich imion, ale też nie wiedzą, dokąd będą jechać. Gdy trafiają na starą farmę, w jednej chwili wszystko się zmienia.

Para kochanków i przestępców zaczyna rabować banki, ale też napadać na sklepy. Kradną, zabijają, choć w swoich czynach oszczędzają wszystkich biednych oraz słabych. Toczą walkę o niezależność z systemem, którzy za nim stoją. Parker oraz Barrow są autentycznymi postaciami. Byli to słynni w latach 30. złodzieje, których kolejne dokonania opisywała amerykańska prasa, czyniąc ich bohaterami masowej wyobraźni. Para gangsterów zastrzeliła kilkanaście osób, w tym aż dziewięciu policjantów. Dzięki mediom zyskali sławę. Pod koniec lat 60. film w reżyserii Arthura Penna zdobył zdobył deszcz nagród oraz nominacji. Oscar powędrował do Estelle Parsons w kategorii najlepsza aktorka drugoplanowa oraz do Burnetta Gufeya za najlepsze zdjęcia. Film zdobył również nagrodę BAFTA, za najbardziej obiecujący pierwszoplanowy debiut aktorski dla Fay Dunway. "Bonnie i Clyde" to absolutna klasyka, którą warto odświeżyć sobie po latach.

Kolejną filmową propozycją, jeśli chodzi o kino drogi jest "Rain Man" z Dustinem Hoffmanem i Tomem Cruisem w rolach głównych. Charlie (Tom Cruise) dowiaduje się, że ojciec, który go porzucił wiele lat temu, zmarł. W testamencie został zamieszczony tajemniczy wpis o tym, że Charlie ma brata Raymonda (Dustin Hoffman), zamkniętego w domu opieki. Raymond, mimo choroby, umie w pamięci rozwiązywać skomplikowane zadania matematyczne z niesamowitą szybkością. Ojciec zostawił swoją fortunę Raymondowi, który nawet nie rozumie, do czego służą pieniądze. Charlie jest rozgoryczony faktem, że ojciec trzymał w tajemnicy życie Raymonda. Wykrada on brata z zakładu i razem wyruszają w podróż, aby się poznać. Warto dodać, że główna rola powierzona została najpierw Jackowi Nicholsonowi, który odrzucił rolę w "Rain Man". Z kolei Dustin Hoffman początkowo chciał, by Charrliego zagrał Bill Muray. Warto też dodać, że pierwotnie film miał wyreżyserować Steven Spielberg, lecz wycofał się z projektu, kiedy jego przyjaciel George Lucas poprosił go o pomoc przy realizacji trzeciej części Indiany Jonesa. Produkcja z 1988 roku zdobyła wiele nagród, m.in. Oscara w kategoriach: najlepszy film, najlepszy aktor pierwszoplanowy, najlepszy reżyser oraz najlepszy scenariusz oryginalny. Produkcja zdobyła również dwa Złote Globy w kategorii najlepszy dramat oraz najlepszy aktor w dramacie, przyznany Dustinowi Hoffmanowi.

Film drogi, na który również warto zwrócić uwagę to "Prosta historia". Film opowiada o sześciotygodniowej odysei Straighta, który postanawia pojednać się z chorym bratem, z którym nie rozmawiał od ponad dziesięciu lat. Jako że już dawno odebrano mu prawo jazdy, a w dodatku niedowidzi, postanawia wyruszyć w drogę jedynym dostępnym mu wehikułem, czyli małym traktorem z przyczepą. Przemierza aż 300 mil lokalnymi drogami, wśród pól oraz łąk lowy oraz Wisconsin. Jadąc w niespiesznym tempie, może podziwiać zmieniający się krajobraz, ale też kontemplować zachody słońca. Ma też czas na rozmowy z przypadkowo spotkanymi osobami, z kolei za nocleg obiera sobie skraj lasu lub pola. W drodze delektuje się wolnością: żyje pełnią życia w swoim tempie oraz na swój sposób. Warto dodać, że Richard Farnsworth chciał odrzucić produkcję Davida Lyncha ze względu na to, że nie podobał mu się język w "Blue Velvet". Ostatecznie produkcja powstała, a zdjęcia do niej powstały w wielu ciekawych lokalizacjach, m.in. Clermont, West Bend, Lansing, Laurens, New Hampton, Pocahontas, West Union (Iowa, USA), Prairie du Chien i Mount Zion (Wisconsin, USA).

W top najlepszych filmów drogi, warto również wymienić produkcję "Wszystko za życie" z 2007 roku w reżyserii Seana Penna. W 1992 roku po ukończeniu Uniwersytetu Emory wybitny uczeń i sportowiec Christopher McCandless decyduje się zerwać z dotychczasowym, nudnym życiem. Rozdaje swoje rzeczy, przekazuje swoje oszczędności na cele charytatywne i rusza autostopem na Alaskę, aby żyć w dzikiej głuszy. Spotyka go wiele przygód, które na zawsze ukształtują jego życie. Pod przybranym imieniem Alexander Supertramp rozpoczyna podróż swojego życia. Natomiast to, co stanie się z nim po drodze, zmieni młodego tułacza w trwały symbol dla wielu ludzi. W tej produkcji, odtwórca roli głównej Emile Hirsch na potrzeby filmu schudł 40 funtów, czyli około 18 kilogramów. Warto też dodać, że reżyser filmu Sean Penn w początkowej fazie doboru obsady w roli Christophera McCandlessa widział Leonarda DiCaprio. Shia LaBeoouf również był brany pod uwagę. Film zdobył nagrodę Złoty Glob w kategorii najlepsza piosenka -  "Guaranteed", wyk. Eddie Vedder.

Ostatnią z sześciu filmowych propozycji kina drogi, wartej zobaczenia jest "Mała Miss". Rodzina Hooverów to barwne i bardzo różne osobowości, w skład której wchodzą: dziadek heroinista, największy i najstarszy buntownik całej rodziny, Richard, owładnięty obsesją bankrut, Franka, homoseksualnego badacza twórczości Prousta oraz niedoszłego samobójcy; Dwayne'a - młodego wielbiciela Nietzschego, cwiczącego swoją wolę mocy w próbie milczenia. Najmłodsza z rodziny Olive, pulchna, inteligentna oraz pełna determinacji dziewczynka, marzy o tym, by zwyciężyć konkurs piękności Little Mis Sunshine. Jej choreografem, ale też przewodnikiem życiowym jest dziadek. Gdy Olive otrzymuje zaproszenie do udziału w konkursie małych piękności, wszyscy z rodziny chcą jej towarzyszyć. Familia wpakowuje się więc do zardzewiałego Volksvagena busa, ruszając na zachód. Takie wspólne doświadczenie odmieni los nieudacznej rodziny w sposób, o jakim nawet nigdy nie marzyli. Warto dodać, że z wyjątkiem Abigail Breslin, wszystkie dziewczynki grające uczestniczki konkursu "Little Miss Sunshine" uczestniczyły w rzeczywistości w innych konkursach piękności. W filmie nosiły nawet te same stroje, ale też fryzury i makijaż, co w rzeczywistości. Mówiły również o swoich prawdziwych talentach czy też zainteresowaniach. Film w 2007 roku zdobył dwa Oscary w kategorii najlepszy aktor drugoplanowy dla Alana Arkina oraz za najlepszy scenariusz oryginalny dla Michaela Arndta.