PigOut nadaje: Nie samymi pączkami człowiek żyje. 15 produkcji z kultowymi scenami jedzenia, od których zaburczy ci w brzuchu

Oczywiście nie ma żadnego przymusu i możesz dziś zrezygnować z jedzenia pączków albo pójść za radą Anny Lewandowskiej, wybierając ich zdrowszą, wegańską i bezglutenową wersję. Tylko proszę, nie nazywaj się później prawdziwym Polakiem. Tradycja to rzecz święta.

Tłusty czwartek to przy okazji dzień, kiedy śniadaniówki i portale internetowe wyskoczą ze swoimi standardowymi poradnikami w stylu „Co trzeba zrobić, żeby spalić pączkowe kalorie?”. Otóż to nie jest żadne rocket science, bo według amerykańskich naukowców wystarczy przez 10 godzin gapić się w telewizor i po sprawie. Oczywiście ten czas trzeba sobie pomnożyć przez liczbę sztuk, które pochłoniecie. Zapewne godziny zmienią się wtedy w tygodnie, ale to nawet dobrze się składa, bo dzisiaj przychodzę do was z listą filmów, które zawierają kultowe sceny z jedzeniem. Może któregoś akurat nie widzieliście, to sobie zarzucicie na lepsze trawienie i spalanie.

Mam teorię, że Quentin Tarantino tworzył „Pulp Fiction” na ostrej gastrofazie. Tu co chwilę pada jakiś dialog dotyczący jedzenia. Już na dzień dobry Samuel L. Jackson i John Travolta heheszkują, że Europejczycy jedzą frytki z majonezem i mówią na ćwierćfunciaka z serem, Royal z serem. Niewiele później Vincent Vega siedzi w knajpie z Mią Wallace i hejtuje szejki po 5 dolców, jednak najbardziej w pamięć zapada scena, w której Samuel wbija na chatę trzech studencików i w przerwach w grożeniu im śmiercią, rozpływa się na epickością burgera z Big Kahuny. Gwarantowane +50 do burczenia w brzuchu.

Po utracie posady w eleganckiej restauracji mistrz kuchni postanawia spełnić marzenie i otwiera food trucka z kubańskimi kanapkami. Gość nie jest jakimś super ciachem, ale z patelnią wyczynia takie cuda, że nawet Scarlett Johanson traci dla niego głowę. Tak mniej więcej przedstawia się fabuła filmu. Trzeba przyznać, że to całkiem przyjemna produkcja, jakieś 7/10, jednak gdyby skupić się wyłącznie na scenach z jedzeniem, byłoby 10/10. Miejscami schodzi w nim taki pornfood, że puszczanie go przed 22:00 powinno być zakazane.

Amy Adams zakłada bloga kulinarnego, na którym odtwarza dania z książki kucharskiej swojej idolki — Julii Child (Meryl Streep). Film cieplutki jak kaloryferek, inspirowany prawdziwą historią i przy okazji składający salut francuskiej kuchni. Zawiera całkiem sporo pamiętnych kulinarnych momentów, np. scena z gotowaniem Bouef Bourguignon. O wiele łatwiej zjeść, niż wymówić.

„Czekoladzie” chyba najbliżej klimatem do tłustego czwartku, bo główną rolę grają w niej desery. Fabuła nie jest zbyt wyszukana. Ot do małego, francuskiego miasteczka przejeżdza kobieta z córką i otwiera sklep z czekoladą. Lokalesi początkowo nie są do niej zbyt przyjaźnie nastawieni, gdyż trwa akurat Wielki Post i wypada żyć skromnie, tymczasem ta demoralizuje wszystkich nieprzyzwoicie pysznymi słodyczami. Na szęście jej wrodzony optymizm oraz cukiernicze dzieła sztuki, jakie tworzy, z czasem przełamują niechęć mieszkańców i wszystko idzie ku lepszmu. Banał straszny, ale sceny z czekoladą i pralinami robią robotę. W rolach głównych Juliette Binoche, Johnny Depp i cukier.

Film polecałem już w tekście o najlepszych produkcjach na walentynki, jednak teraz chciałbym się skupić na scenie, w której Billy Cristal i Meg Ryan siedzą w nowojorskiej restauracji Katz's Delicatessen. Billy pałaszuje kanapkę z pastrami, a Meg w tym czasie odgrywa fejkowy orgazm. O tym, jak bardzo jest to kultowa scena, niech świadczy fakt, że film został nakręcony w 1989 roku i mimo upływu 30 lat, restauracja nadal pęka w szwach od turystów, którzy koniecznie chcą zjeść pastrami przy tym samym stoliku co główni bohaterowie. Sam zresztą też planuję kiedyś do niej wbić.

Nasze pokolenie ma „50 twarzy Greya”, nasi rodzice mieli „9 i pół tygodnia”. 1:0 dla rodziców. Czy jest na sali ktoś, kto nie kojarzy sceny, w której Mickey Rourke zarządza dzień czyszczenia lodówki, po czym karmi wygrzebanymi resztkami Kim Basinger, odzianą tylko w szlafrok? A później Kim robi mniej więcej to samo, co Meg Ryan w Katz's Delicatessen, z tą różnicą, że jej orgazm nie jest fejkowy. Absolutny klasyk + Mickey Rourke z czasów, kiedy miał jeszcze całkiem wyjściową twarz.

Julia Roberts ma przystojnego męża, wypasiony dom i dobrze płatną pracę, jednak coś ją w tym idealnym życiu na tyle uwiera, że pewnego dnia postanawia to wszystko rzucić i wyjechać w Bieszczady wyruszyć w roczną podróż po Indiach, Indonezji i Włoszech, w poszukiwaniu prawdziwego szczęścia. Kobiety! Kto je zrozumie? Nie powiem, żeby był to mój ulubiony film, ale patrzeć jak Julia Roberts zajada się pizzą i spaghetti con aria, mogę w nieskończoność. Jak dla mnie oscarowe szamanie.

Skoro jesteśmy przy spaghetti, nie mogło zabraknąć sceny z „Zakochanego kundla”. Skubana śniła mi się po nocach w dzieciństwie, niestety wtedy w Polsce rządził ryż z potrawką. BTW Dziewczyny, jeśli facet oddaje wam ostatniego klopsika, to wiedzcie, że to nie są żarty. #Ślub #Dzieci #TakieTematy

Quentin Tarantino znowu na gastrofazie. Tym razem wyróżniam scenę, w której pułkownik Hans Landa zajada się strudlem z bitą śmietaną, w towarzystwie dziewczyny, której przed laty zamordował rodzinę. Większość widzów podczas tego ujęcia obgryzała paznokcie ze strachu, że Landa rozpozna babeczkę i zrobi jej kuku. Nie ja. Mnie bardziej interesował strudel. Są dwie możliwości. Albo był wyjątkowo pyszny, albo Christopher Waltz jest jeszcze lepszym aktorem, niż przypuszczaliśmy. Jadłbym.

Jeden z najlepszych filmów gangsterskich ever, a do tego zawiera lokowanie pornfoodu. Zdecydowanie najbardziej w pamięć zapada scena, w której trójka zbirów przygotowuje kolację w więziennej celi. Johnny smaży steki, ćmiąć przy tym cygaro, Paulie kroi żyletką czosnek w cieniutkie paseczki, z kolei Vinnie gotuje sos do makronu i mimo iż dodaje do niego za dużo cebuli, efekt końcowy jest doskonały. Kwitensencja włoskiego podejścia do kuchni. Co by się nie działo, jedzenie musi być przygotowane perfekcyjnie. Nawet w więzieniu. A wy co, nadal żywicie się Vifonem?

Pizza przewinęła się w wielu hollywoodzkich produkcjach, mi jednak najbardziej zapadła w pamięć scena z „Breaking Bad”, w której Walter White wyrzuca olbrzymią pepperoni na dach swojego domu. Nadal nie potrafię odżałować tego marnotrawstwa. BTW Ciekawostka jest taka, że prawdziwy właściciel domu, wielokrotnie skarżył się w wywiadach, że ma już dość fanów, którzy dzień w dzień wchodzą na jego posesję, aby odtworzyć scenę z serialu. Za to lokalna pizzeria pewnie zaciera ręce.

Niech pierwszy rzuci kamieniem ten, który po obejrzeniu „Rocky'ego” nie miał ochoty stać się fit i zaczynać dnia od przebieżki przez miasto oraz drina z surowych jaj? Każdy chciał. Zwłaszcza że mało kto słyszał w tamtych czasach o salmonelli. Może nie pornfood, ale zdecydowanie scena, która przeszła do historii.

Skoro zeszliśmy na kategorię dań, które się pamięta, ale raczej nie nadają się do odtwarzania w domu, nie możemy pominąć sceny kolacji z „Hannibala”. Zwłaszcza że za garami stanął osobiście sir Anthony Hopkins. Nie polecam wegetarianom.

To jeszcze w ramach tej samej kategorii, kolacja z „Obcego”. Można powiedzieć, że była to wieczerza, na którą wpadł niezapowiedziany gość. Prawie jak wigilia.

Na koniec Michael Douglas terroryzujący burgerownię, bo spóźnił się 4 minuty i obsługa odmówiła mu zaserwowania oferty śniadaniowej. Potwierdza się powiedzenie, że głodny człowiek, to wkur niestabilny emocjonalnie człowiek. Mam tak samo, kiedy wbijam do kebabowni i typ mi mówi, że jest tylko kurczak #TeamWołowina. Jeśli nie widzieliście jeszcze „Upadku”, to koniecznie nadróbcie. Złoto. Zresztą większość filmów z tej listy to perełki. Polecam.

I pamiętajcie, z tłustym czwartkiem jak z walentynkami – nie chodzi o to, żeby spinać się od wielkiego dzwonu, tylko kochać i celebrować pączka przez cały rok.