Po fali krytycznych komentarzy zarzucających firmie podwójne standardy (w skrócie: Apart wystosował apel do wicepremiera Jarosława Gowina o uwzględnienie branży jubilerskiej w Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, choć parę tygodni wcześniej firma wydała miliony na kontrowersyjny spot reklamowy z udziałem topowych, najlepiej zarabiających celebrytek), jubilerski potentat odniósł się do sprawy. Niestety, zdaje się, że argumenty Apartu tylko dolewają oliwy do i tak płomiennej dyskusji.

Apart odniósł się do zarzutów o podwójne standardy po tym, jak firma najpierw zainwestowała krocie (szacuje się, że reklama mogła kosztować nawet ok. 2,5 mln zł) w spot z udziałem Anny Lewandowskiej, Julii Wieniawy i Małgorzaty Sochy, a później zwróciła się o rządową pomoc, przekonując, że nie ma pieniędzy na wypłaty dla pracowników.

W sieci rozgorzała gorąca dyskusja, a internauci nie kryli zażenowania postawą firmy:

— mogliśmy przeczytać w komentarzach internautów.

W reakcji na falę krytyki, firma przekonuje, że nie rozumie negatywnych komentarzy (nazywając je wręcz „fake newsami”) i że apel do rządu o uwzględnienie w tarczy antykryzysowej wynika z troski o dobro pracowników:

— podkreśla Michał Stawecki, dyrektor marketingu Apartu w rozmowie z Wirtualnymi Mediami.

Zabezpieczeniu interesów pracowniczych miała według Staweckiego służyć również wspomniana kontrowersyjna reklama (nota bene świetnie sparodiowana przez Klub Komediowy):

— tłumaczy marketingowiec, potwierdzając jednocześnie, że reklama faktycznie powstała w wakacje (a więc podczas chwilowej „odwilży” między obiema falami pandemii), a nie — jak przekonywali niektórzy — jeszcze przed pandemią COVID-19.

— dodaje Stawecki.

W rozmowie z Wirtualnymi Mediami przedstawiciel marki przekonuje, że branża jubilerska została niesprawiedliwie potraktowana przez rząd:

— mówi nie bez racji Michał Stawecki.

— dodaje specjalista od marketingu.

— przekonuje rozmówca Wirtualnych Mediów.

Problem w tym, że wątpliwe wydają się nie tylko argumenty firmy pojawiające się w reakcji na krytykę, ale również sama reklama wzbudziła wśród odbiorców ogromne kontrowersje. Głównie dlatego, że w czasie pandemii, gdy status materialny dużej części Polaków uległ pogorszeniu, spot epatuje odrealnionym wręcz luksusem i rozmachem. Co na to sama marka? Cóż, i tutaj Apart idzie w zaparte:

— argumentuje Stawecki.

— kwituje dyrektor marketingu.

W zasadzie całą argumentację firmy można sprowadzić do, cytując klasyka — a raczej klasyczkę — „nam się te pieniądze po prostu należały”. Tylko czy to na pewno słuszna linia obrony, i czy taki sposób radzenia sobie z kryzysem wizerunkowym jeszcze bardziej nie zradykalizuje krytyków firmy? O tym już zdecydują sami konsumenci.

*Zdjęcie główne: Apart/mat.pras.

Od 2022 r. Janusz Stankiewicz co roku przedstawia czytelnikom nową powieść z tytułowym półorkiem Gorathem w roli głównej. Do książek "Gorath. Uderz pierwszy" i "Gorath. Krawędź Otchłani", które ukazały się nakładem wydawnictwa Alegoria (obecnie, po odkupieniu przez autora praw do książek, seria ukazuje się pod szyldem Sinister Project: inicjatywy autorskiej, którą tworzy wraz z Jarkiem Dobrowolskim i Kają Flagą-Andrzejewską), dołączył w minionym roku 3. tom cyklu, czyli "Gorath. Droga gniewu". Tym razem autor postanowił nieco rozszerzyć wykreowany przez siebie magiczny świat i skupił się nie tylko na przygodach Goratha, ale również dał więcej przestrzeni pozostałym bohaterom. I - jak zwykle - zrobił to doskonale.

Przypomnę, że w poprzednich częściach Gorath zostaje wysłany przez Kathanę Marr na Wybrzeże Szkutników, gdzie ma za zadanie przeniknąć w szeregi gildii zabójców - Nocnych Cieni. Gdy półork morduje niedoszłą ofiarę Cieni, celowo zwraca na siebie uwagę zabójców (aby dostać się w ich szeregi). Siły Kathany Marr ostatecznie kładą kres Nocnym Cieniom, a sam półork po wykonanym zadaniu decyduje się przenieść na Wyspy Południowe. Planuje tam zacząć uczciwe życie, jednak na dobrych chęciach niestety się kończy.

Po brutalnej wojnie z ostatnimi królestwami leśnych elfów, która odcisnęła ponure piętno na wyspiarskiej społeczności, Gorath trafia w szeregi rywalizujących ze sobą gangów przestępczych. Niedługo później półork przyjmuje zlecenie od jednej z dawnych klientek Nocnych Cieni, co prowadzi go na piracki statek dowodzony przez kapitana zwanego Czarnym Żniwiarzem. Zadaniem jego załogi jest zdobycie statku Theran, zamorskiego ludu z Natanbanu, i przejęcie znajdującego się na nim pewnego artefaktu, który pragnie posiąść jeden z Kathanów z Imperium.

"Gorath: Droga do gniewu" to kontynuacja przygód Goratha, który próbuje odzyskać kontrolę nad własnym losem - wciąż nie odpowiedział sobie na pytanie, czy podczas wojny z Dominium Natanbanu uda mu się odkupić swoje winy, a także przed czyim obliczem przyjdzie mu stanąć: Marr czy Bovis-Tora. Tymczasem Czarny Żniwiarz, który został przywódcą bandyckiej florty, wyrusza wraz ze swoją załogą w krwawy rejs, a elf Evelon udaje się w podróż do elfiej stolicy, aby przygotować swój naród do nadchodzącej wojny.

Jestem pełna podziwu, że Stankiewiczowi udało się stworzyć niesamowity świat, który sukcesywnie w każdej swojej kolejnej powieści rozwija. Ponownie możemy poczuć wiatr we włosach i morską bryzę na statku Czarnego Żniwiarza, zasmakować przepychu w zamczysku Bovis-Tora, a także przenieść się na ulice elfickiej dzielnicy, Dolnego Strumienia. Autor po raz kolejny dał mistrzowski popis, jeśli chodzi o pogłębione, bogate i szczegółowe opisy miejsc, które są tak skonstruowane, że, zamiast nudzić, jeszcze bardziej pozwalają zanurzyć się w świat przedstawiony.

To samo dotyczy różnorodnych przedstawicieli poszczególnych grup społecznych - w powieści natknąć się można nie tylko na orków, ale również na elfy, piratów czy krasnoludów, a każda z tych frakcji jest starannie opisana. Swoją drogą jest to spore ułatwienie dla czytelników, którzy w natłoku imion nowych bohaterów mogą wrócić na początek książki i zweryfikować, kto należy do Elity Władzy Imperium, Orków Siczowych, Frakcji Baronessy, Elfiej Opozycji, Piratów, Gangsterów czy Sił Natanbanu. A jest to istotna kwestia, ponieważ w najnowszym "Gorathcie" autor pochyla się nad pozostałymi bohaterami, poszerzając swoje uniwersum o historie opowiedziane z innej perspektywy.

"Gorath. Droga gniewu" to po prostu kolejna solidnie napisana książka fantasy, z którą powinien zapoznać się nie tylko każdy fan gatunku - myślę, że pożeracze innego typu powieści również mogą z "Gorathem" poeksperymentować. Ja, choć jestem miłośniczką kryminałów, do kolejnych tomów z cyklu Stankiewicza wracam z ekscytacją, bo wiem, że nie zawiodę się pod względem warsztatu autora. I mimo że w kwestii fantasy jestem raczej laikiem, to powieści Stankiewicza czytam z przyjemnością - stworzył on bowiem brutalny, krwawy i fantastyczny świat, w którym warto zostać na dłużej.

O książkach czytaj w Spider's Web: