Netflix daje nam świetne thrillery. Musicie zobaczyć tę nowość z Florence Pugh

Najnowszy film wielokrotnie nagradzanego Sebastiána Lelio (m.in. Nagroda Akademii za "Fantastyczną kobietę") - "Osobliwość" z Florence Pugh w głównej roli - to adaptacja powieści "Cud" Emmy Donoghue. Irlandzka pisarka kojarzona jest przede wszystkim z "Pokojem", którego ekranizacja zapewniła Brie Larson Oscara. Choć naturę obu dzieł moglibyśmy skatalogować i powierzchownie określić mianem "psychologicznego thrillera", nowsza opowieść bada zupełnie inne obszary, nawiązując do XIX-wiecznego fenomenu "poszczących dziewcząt".

Nierealne standardy piękności nie towarzyszą nam od niedawna - przeciwnie, problem (oczywiście: w znacznie mniejszej skali) zrodził się na długo przed ukształtowaniem odpowiedzialnych za masowe zakompleksienie społeczeństwa mediów. I tak na przykład w epoce wiktoriańskiej wiele dziewcząt ograniczało porcje spożywanego jedzenia do minimum. Czasem posuwały się jeszcze dalej i próbowały przekonać innych, że, uwaga, nie posiadają typowych dla organizmu ludzkiego potrzeb fizjologicznych. Niektóre twierdziły nawet, że przekształciły uczucie głodu w zdolności nadnaturalne, wiążąc się ze światem duchów. Zachowania "poszczących dziewczyn", czyli młodych osób cierpiących m.in. na poważne zaburzenia odżywiania, były wówczas niezrozumiałe i błędnie interpretowane, co wielokrotnie doprowadziło do tragedii.

Akcja "Osobliwości" rozgrywa się w Irlandii w 1862 roku. Florence Pugh wciela się w pielęgniarkę, Lib Wright, którą pobożna społeczność wzywa do regionu Midlands. Jej zadaniem jest dwutygodniowa obserwacja 11-letniej Anny O'Donnell - dziewczynki, która twierdzi, że od czterech miesięcy nic nie jadła, a życie zawdzięcza cudowi. Ten post rozpoczyna się jako dobrowolne i żarliwe wyznanie wiary.

Nastolatka jest przy tym w doskonałej kondycji, co - siłą rzeczy - rodzi wiele pytań i budzi równie wiele kontrowersji. Mieszkańcy okolic zastanawiają się, czy to faktycznie boski cud, czy może raczej sprawka sił piekielnych. Zafascynowani bogobojni pielgrzymi i szukający sensacji turyści tłumnie ściągają do Midlands; pojawia się nawet przedstawiciel zagranicznej prasy. Wkrótce jednak stan dziewczynki zaczyna się pogarszać, a sprawa coraz bardziej się komplikuje. Tymczasem Wright jest skłonna zrobić wszystko, by ją wyjaśnić i poznać prawdę.

To doskonały czas dla historii takich jak "Osobliwość" - w 2022 roku opowieści badające granice wiary i rozumu rezonują z wielką mocą. Problematyka splecionych ze sobą i skonfliktowanych zarazem faktów, teorii oraz wiary, które nader często służą jedynie jako narzędzia do manipulacji, została tu nakreślona przez osoby pojmujące jej istotę i będące nią ewidentnie przerażone, a zatem: wiarygodnie. W podobnych okolicznościach poszukiwania prawdy przypominają wędrówkę przez pole minowe - każdy trop staje się zagrożeniem, każde odkrycie może zrodzić wrogość.

Przy tym wszystkim "Osobliwość" znakomicie buduje napięcie - to bardzo przemyślana, wręcz akademicko bezbłędnie opowiedziana historia, wspaniale operująca całym tym gotyckim suspensem. Dawno nie widziałem już tak kompletnego hołdu dla opowieści opartych na zagadkach i tajemnicy. Nastrojowe zdjęcia Ariego Wegnera topią nas w mrocznej wilgoci, dopełniając atmosferę ekscytacji i niepokoju. Bezbłędnie dobrana obsada - z zaangażowaną, pełną pasji Pugh na czele - uzupełnia kompozycję szczyptą teatralności. Nowy obraz Lelio to zręczne podjęcie tematu moralnej odpowiedzialności, przede wszystkim jednak - wciągający bez reszty thriller.