Palant wrócił do łask. Gra drużynowa z dzieciństwa po latach ma się bardzo dobrze

Choć słowo palant nie kojarzy się zbyt dobrze, bo w końcu tym mianem określana jest osoba niezbyt fajnie zachowująca się, to w przypadku sportu o tej nazwie jest zupełnie odwrotnie. Bo Palant w kontekście gry drużynowej kojarzy się jak najbardziej pozytywnie i dostarcza całej masy endorfin.

Wracając do samej nazwy tej aktywności Słowo palant wywodzi się od włoskiego słowa la palla i od czasów średniowiecznych oznaczało po prostu piłkę. Ja i moi rówieśnicy kojarzymy tę aktywność z czasów szkolnych. W palanta grali też nasi rodzice, a nawet dziadkowie. Nie wszyscy zdają sobie sprawę, że ta drużynowa gra sięga wiele lat wstecz, bo aż średniowiecza. Ten sport rozwinął się prawdopodobnie za rządów Zygmunta Starego w XVI wieku.

Niektóre źródła mówią, że to właśnie palant mógł mieć znaczny wpływ na rozwój amerykańskiego baseballu. Polscy emigranci mieli przywieźć naszą rodzimą grę do Ameryki już na początku XVII wieku. Z kolei po zakończeniu II wojny światowej, na Śląsku utworzono ligę palantową.

Co ciekawe, przed laty grano w palanta biznesowo, nie dla samego sportu, a dla prestiżu. Kto wie, może ubito przy nim niejeden interes. W palanta grał zarówno polski artysta Mieczysław Fogg, zaczynający karierę w okresie międzywojennym, jak i mistrz olimpijski, Janusz Kusociński.

W Polsce w 1957 roku utworzony został Polski Związek Piłki Palantowej, który w 1978 roku przemianowany został na Polski Związek Baseballu i Softballu. Właśnie wtedy palant powoli zaczął zanikać. Powrócił kilka lat temu, by dzięki Stowarzyszeniu Palantowemu oraz polskim drużynom propagującym ten sport na nowo w duchu zdrowej rywalizacji czerpać z niego radość.

Dokładne zasady tego sportu można znaleźć na wielu stronach internetowych, natomiast ja wytłumaczę je w skrócie: Najpierw zaznacza się pole gry – prostokąt, którego bliższy krótszy bok nazywany jest linią "NIEBA", drugi przeciwległy bok, linią "PIEKŁA". Równo pośrodku obu linii zaznacza się tzw. „linię środkową”. Do linii „NIEBA” przylega półokrąg, czyli „gniazdo”, z którego wybijamy piłkę w dal. Gra polega na odbijaniu piłki przez drużynę "nieba" i zdobywaniu punktów za bieg zawodnika. W tym czasie drużyna "piekła" łapie i odrzuca piłkę z powrotem w kierunku gniazda.

Sama zapisałam się na treningi palanta w poszukiwaniu nowych aktywności, ruchu i zwyczajnego odstresowania się. Jestem związana z tym sportem dopiero od kilku miesięcy, choć muszę przyznać, że coraz bardziej mi się podoba. Wciąż z pewnymi rzeczami mam problem, jak mocne wybijanie piłki czy szybki bieg. Wierzę, że z każdym treningiem będzie lepiej. Bo tak jak mówią Magda Westa i Miłosz Dzenis z klubu PSPal Trójmiasto, aby być coraz mocniejszym i lepszym w palancie, bardzo ważna jest systematyczność.

Oni sami trenują ten sport regularnie. Magda od trzech lat. Wcześniej grała w tenisa, lecz wciąż szukała dla siebie nowych i ciekawych aktywności.

Z kolei Miłosz tę zaczął poznawać już w dzieciństwie.

Miłosz Dzenis dzięki koledze, który w 2014 roku organizował palantowe treningi w Warszawie, podłapał temat i rok później rozpropagował ten sport w Trójmieście. Na początku były to towarzyskie spotkania, organizowane dwa razy w miesiącu. Z czasem ekipa zaczęła się rozrastać, a co za tym idzie częściej się spotykać.

Od 2019 roku trójmiejska maszyna, bo tak mówi się o klubie PsPal Trójmiasto, a to dlatego, że grają bardzo dynamicznie, ma regularne cotygodniowe treningi. Na swoim koncie mają liczne medale, w tym 24 z imprez ogólnopolskich, ale wciąż chcą więcej, dlatego nie spoczywają na laurach i cały czas rozwijają się. Miłosz, który w PSPal Trójmiasto jest prezesem zarządu, dba o to, aby tuż przed treningiem zawsze była porządna rozgrzewka w postaci wzmacniających i poprawiających kondycję ćwiczeń. Same treningi są bardzo żywe, które dodatkowo wzmacnia energetyczna muzyka z głośników. Gdy jest chłodniej na dworze, pomaga się zespołowi rozgrzać. Warto podkreślić, że w palanta można grać na dworze, na przykład w parku, plaży, czy krytej hali w zimowym sezonie. Na treningi przychodzą osoby, które uprawiają inne sporty, ale też takie, które po prostu szukają dodatkowych aktywności.

Renata pierwszy raz na palanta przyszła latem ubiegłego roku. Namówili ją do tego znajomi.

Z kolei Arek i Tadeusz trenują od ponad dwóch lat.

Z kolei Tadeusz zauważa, że palant jest sportem, w którym szybko można przyswoić zasady, a potem po prostu mieć fun i radość z samej gry.

Warto dodać, że palant jest sportem, w którym szybko można się rozwinąć, biorąc udział w rozmaitych zawodach.

Miłosz Dzenis dodaje, żeby nie zrażać się tym, iż jedne osoby na treningach są początkujące, a inne już trochę mają do czynienia z palantem.

Niewykluczone, że łatwiej będą mieć też osoby, które biegają na co dzień. Bo w palancie trzeba też szybko biegać. Z pewnością pomaga doświadczenie w sportach drużynowych, m.in. w piłce ręcznej, nożnej czy koszykówce. Warto też dodać, ze same treningi są mocno koedukacyjne, bo w palanta chętnie grają zarówno kobiety, jak i mężczyźni. To również gra rodzinna, gdyż na treningach można zobaczyć również rodziców z dziećmi. Co tydzień palantowa drużyna miksuje się: przychodzą osoby regularnie uczestniczące w treningach oraz nowe, które dopiero co zaczynają z nim przygodę.

Palant to też dobra integracja. Bardzo często relacje rozwijane na boisku, przenoszą się poza jego teren. W związku z tym, że grupa składa się zarówno z mężczyzn, jak i kobiet, z pewnością sprzyja to budowaniu przyjaźni, a nawet związków.

Bardzo często spotykamy się towarzysko. Bywa tak, że celebrujemy narodziny dziecka, urodziny czy śluby. Zawsze, jak ktoś z drużyny ma urodziny, to składamy sobie życzenia na czacie grupowym - opowiada Magda. Palantowe znajomości przenoszą się też na pole zwykłych, codziennych spraw, takich jak na przykład przeprowadzka. Gdy ktoś przeprowadza się i potrzebuje pomocy na przykład w zorganizowaniu transportu, pomagamy sobie nawzajem - dodaje Miłosz.

Gdy pytam o jakiekolwiek minusy związane z tym sportem, moi rozmówcy śmieją się, że minusem jest nieobecność na cotygodniowym treningu, bo na przykład trzeba dłużej zostać w pracy, lub ma się zwyczajnie inne obowiązki. Zarówno Magda, jak i Miłosz bardzo poważnie podchodzą do tego sportu i wszystkich rzeczy z nim związanych: organizują turnieje, starają się propagować palanta poza Trójmiastem, na bieżąco informują o tym sporcie w social mediach i dbają o to, aby treningi były przede wszystkim regularne z porządną dawką rozgrzewki. Bo wiadomo, jak w każdym sporcie, kontuzje się zdarzają, więc trzeba zadbać o to, aby ciało było porządnie rozgrzane.

Sami zainteresowani chcieliby mieć jeszcze więcej czasu na to, aby robić wokół palanta jeszcze więcej. Choć trzeba przyznać, że ten sport z roku na rok coraz bardziej na nowo się rozkręca, znajdując swoich wielbicieli w wielu mniejszych, czy większych miastach Polski. Prężnie działające drużyny mają m.in. Warszawa, Słubice, Kraków czy Knurów w województwie śląskim.

Gra w palanta to nie tylko dobry trening i zabawa. Miłoszowi dała nie tylko dobry fun, ale też dodała pewności siebie. Prowadząc rozgrzewkę mówię przecież innym dorosłym ludziom, co mają robić robić i jak mają grać. Ogarniam też inne sprawy wokół palanta, jak chociażby organizowanie turniejów. Więc ta pewność siebie tutaj zdecydowanie się przydaje - tłumaczy Miłosz.

Magdzie palant dał nie tylko poprawę kondycji fizycznej i świetne grono znajomych, ale też poczucie, że robi się coś pionierskiego, co ma szansę rozwinąć się dalej. Magda żartuje też, że palant często... ratuje jej życie w trudnych sytuacjach lub też na rozmowach kwalifikacyjnych. W momencie gdy jest pytana o swoje zainteresowania, palant jest tematem, który wzbudza w ludziach sporą ciekawość. Jak zgodnie zauważają moi rozmówcy, Magda Westa i Miłosz Dzenis, ta gra zmniejsza dystans między ludźmi, ale i dużo daje dla zdrowia. Wypracowuje motorykę i spostrzegawczość. Warto zaszczepiać w ludziach, że ta gra jest czymś emocjonującym i fascynującym - tłumaczą.