Remake się opłaca. Ile zarabiają aktorskie wersje klasyków Disneya?

Praktyka pokazuje, że Disney coraz chętniej zwraca się ku aktorskim, tudzież "ożywionym" wersjom animacji, które zapisały się w historii kina, zwłaszcza tego z okolic początku nowego tysiąclecia. Najnowszym przykładem takiej wizji jest "Lilo i Stitch" - film, który widzieliśmy w animowanej wersji w 2002 roku. Po 23 latach powrócono do znanej nam historii. Reżyserem projektu został Dean Fleischer-Camp ("Marcel Muszelka w różowych bucikach", a w obsadzie znaleźli się m.in. Maia Kealoha, Sidney Agudong, Tia Carrere, Amy Hill, Billy Magnussen, Zach Galifianakis i Courtney B. Vance.

Bajka o przyjaźni małej dziewczynki i niebieskiego kosmity cieszy się gigantycznym zainteresowaniem, co ma swoje odzwierciedlenie w wynikach finansowych filmu. "Lilo i Stitch" jak na razie ma na koncie aż 341 milionów dolarów (w tym 157,8 mln z rynków międzynarodowych). To drugi co do wielkości weekend otwarcia w 2025 roku, zaś trzeci, jeśli chodzi o "ożywione" wersje bajek . Zobaczmy, jak prezentują się wyniki aktorskich wersji filmów Disneya w weekendy otwarcia w samym USA:

Odpowiedź na to pytanie może być prostsza, niż się wydaje. Jasne, pewne grupy ludzi niekiedy słusznie moga kręcić nosem na "odgrzewanie kotletów" w postaci przenoszenia do "realnego świata" historii, które znamy z bajek swojego dzieciństwa. Takie filmy jak "Lilo i Stitch" po prostu pozwalają na chwilę znów poczuć się tamtym dzieckiem, poczuć nieco ekscytacji ponownym spotkaniem z bohaterami. Wreszcie, dla dzisiejszych twórców to ogromna szansa na zmierzenie się z materiałem źródłowym, a także własnym warsztatem - czy i jak bardzo należy być wiernym oryginałowi, w jaki sposób tchnąć w historię nowe życie, dostosować ją do współczesnych realiów? Osobiście należę do grupy osób pochwalających istnienie aktorskich wersji bajek - uważam, że jest jeszcze przynajmniej kilka tytułów, których "ożywienie" byłoby dla mnie prawdziwą gratką.

"Lilo i Stitch" to nie pierwszy i zapewne nie ostatni film stanowiący kontynuację polityki przenoszenia historii opowiadanych w animacjach na wersję z udziałem aktorów. Już w czerwcu na ekrany kin wejdzie "Jak wytresować smoka" w wersji live-action i - patrząc na materiały promocyjne z udziałem aktorów - można mieć nadzieję na świetne, angażujące emocjonalnie kino.

Nie ma co się jednak oszukiwać - choć nie wszystkie aktorskie wersje bajek Disneya okazały się klapami, studio spod znaku Myszki Miki póki co nie ma na koncie wielkich, jakościowych sukcesów w tym zakresie. Najświeższym przykładem może być chociażby otoczona kontrowersjami "Śnieżka" z udziałem Rachel Zegler i Gal Gadot, która okazała się porażką na wielu poziomach - przede wszystkim fabularnym. Nie bez znaczenia jednak okazały się nastroje polityczne wokół filmu, sama Rachel Zegler stała się ofiarą ataków po tym, gdy publicznie wsparła prawo Palestyny do samostanowienia i w krytyczny sposób odniosła się do oryginału.

Do wpadek Disneya należy niewątpliwie zaliczyć też niestety "Dumbo", które na papierze miało wszystko: wizjonerskiego reżysera Tima Burtona, w obsadzie same gwiazdy (Colin Farrell, Michael Keaton, Danny DeVito, Eva Green, Alan Arkin). Niestety, autorskości Burtona podcięto skrzydła (sam reżyser nieraz krytycznie wspomina współpracę z Disneyem), a sam film okazał się bezpiecznym, nijakim produktem. Pozostaje mieć nadzieję, że kolejne filmy live-action, tak jak "Lilo i Stitch" okażą się sukcesem zarówno jakościowym, jak i finansowym. Ten film wyznacza dobry kierunek, pokazuje, że się da.

Więcej informacji ze świata kina przeczytacie na Spider's Web: