Nowy serial kostiumowy od HBO Max bywa głupiutki, ale oczu nie można oderwać
HBO Max dodało premierowy odcinek serialu „Intrygantka”. O produkcji od bardzo dawna mówiło się jako o reinterpretacji „Niebezpiecznych związków” i to takiej, która ze względu na swój feministyczny rys będzie budzić emocje. I budzi, nie jestem tylko pewien, czy do końca o to chodziło.
Na początek ważny rys historyczny. „Niebezpieczne związki” to powieść epistolarna wydana w 1782 roku we Francji. Dzieło Choderlosa de Laclos uważane jest za jedno z najważniejszych dzieł literatury francuskiej, a sposób, w jaki autor sportretował tamtejszą arystokrację, okazał się tak sugestywny, że wrył się w społeczną świadomość na całe wieki.
Powieść została odebrana bardzo negatywnie, bo uznano ją za skrajnie nieobyczajną, prowokacyjną (co uznano za wadę) i niemoralną. Autora spotykały liczne szykany, a sama powieść była zakazywana przez najróżniejsze instytucje. Dziś patrzymy na nią raczej jak na fragment historii literatury i jak na interesujące studium ludzkich charakterów, cynizmu, manipulacji, pożądliwości i nienawiści. O mocy, jaką powieść ma cały czas, niech świadczą liczne adaptacje filmowe i serialowe, w tym ta najnowsza, czyli właśnie „Intrygantka”.
Intrygantka – recenzja serialu HBO Max
„Intrygantka” nie jest bezpośrednią adaptacją „Niebezpiecznych związków”, to prequel, który opowiada o markizie Merteuil, jednej z głównych (bardzo negatywnych) postaci powieści. Widzimy tu ją jako młodą dziewczynę, która w zostaje uwiedziona przez Valmonta. Gdy prawda wychodzi na jaw, mosty zostają spalone, a ona przyłącza się do Madame de Rosemonde, upadłej szlachcianki, która uczy ją, jak ze swoich kobiecych wdzięków uczynić sposób na życie. Jeśli wiecie, o co chodzi.
Produkcja prowadzi nas przez kolejne etapy jej życia, zaliczając raz po raz punkty zwrotne lub istotne wydarzenia, które wpłynęły na jej (paskudny) charakter znany z powieści. Serial w gruncie rzeczy nie stara się pokazywać jej w znacznie lepszym świetle niż powieść, ale tak rysuje jej charakter, aby decyzje, które podejmuje, miały uzasadnienie i choćby w drobnym stopniu pokazywały ją jako ofiarę czasów. Jako kobietę z marginesu, która, aby przetrwać, musi być tak bezwzględna, jak mężczyźni.
Niestety serial wpada w zastawione przez siebie sidła.
Szybko bowiem okazuje się, że choć produkcja rzeczywiście jest bardzo sensualna, wypełniona po brzegi erotycznym napięciem, to ani forma, ani temat nie oferują nic nowego, przełomowego, czy obrazoburczego. To w gruncie rzeczy bardzo poprawny serial i nie tak bardzo odważny, zwłaszcza jeśli spojrzymy na inne produkcje z portfolio HBO. Nie ma tu więc obiecywanej kontrowersji, nawet jeśli weźmiemy pod uwagę, że rzeczywiście produkcja idzie z duchem czasu i w centrum stawia nietypowe, ale jednak kobiece doświadczenie.
Są jednak momenty, gdy widać, że twórcy zamiast skupić się na uczciwej pracy nad swoimi postaciami stawiają im coraz mocniejsze erotyczne wyzwania. Na pewnym etapie robi się to kuriozalne, choć – powiem uczciwie – nie przeszkadza to w odbiorze serialu. Bo „Intrygantka” to kawał przyzwoitego kostiumowca, przyciągającego kapitalnymi lokacjami i strojami. To serial przede wszystkim bardzo estetyczny, który wbrew temu, czego można się po nim spodziewać, nie przełamuje tego piękna wyuzadaniem, a raczej w ten sposób je dopełnia.
Trudno nie zauważyć, że produkcja bardzo stara się powiedzieć coś więcej i wpisać się w powoli już wyczerpującą się modę na dekonstruowanie patriarchalnych motywów. To niespecjalnie wychodzi i w gruncie rzeczy wydaje mi się, że mało kogo już to porusza, nie mówiąc o oburzeniu. Udaje się jednak to, co jest mało oryginalne, ale satysfakcjonujące, a więc wartka akcja, dworskie intrygi i nieliczne potyczki na broń białą. Jeśli do tego dodamy jeszcze świetną obsadę aktorską, to wychodzi niezły serial kostiumowy, choć oczywiście dla dorosłego widza. Tylko tyle i aż tyle.
Więcej o produkcjach dostępnych na HBO Max przeczytacie na Spider's Web:
