"Kolory zła: Czerwień": różnice między książką a filmem. Wskazujemy te najważniejsze

Małgorzata Oliwa Sobczak to pochodząca z Trójmiasta autorka powieści kryminalnych, a także serii "Kolory zła", w skład którego wchodzą 4 tomy: "Czerwień" (2019), "Czerń" (2020), "Biel" (2021) oraz "Żółć" (2024) (o najnowszej książce z cyklu, która zadebiutowała w połowie maja bieżącego roku, pisaliśmy w recenzji na łamach Spider's Web). Wraz z zapowiedziami premiery "Żółci" pojawiła się także informacja na temat ekranizacji 1. tomu serii - "Czerwieni". Jak to jednak zwykle bywa z adaptacjami książek, w niektórych aspektach filmy różnią się od materiału źródłowego. Jak było w tym przypadku? Zebraliśmy najważniejsze różnice między "Czerwienią" a produkcją Netfliksa "Kolory zła: Czerwień" w reżyserii Adriana Panka.

Jedną z największych różnic między filmem Netfliksa a powieścią Małgorzaty Oliwii Sobczak jest fakt, że w produkcji tragiczna historia Moniki Boguckiej została wysunięta na pierwszy plan, i to właśnie nad jej sprawą, której akcja rozgrywa się w czasie rzeczywistym, pracują śledczy. W "Czerwieni" to natomiast morderstwo Martyny Kalety (w filmie imię zostało zmieniona na "Żaneta") staje się motorem do tego, by wrócić do 1996 r., kiedy zginęła córka sędzi, Heleny Boguckiej, w którą wcieliła się Maja Ostaszewska.

Bohaterka Ostaszewskiej jest kobietą, która cierpi po śmierci swojego dziecka, jednak mimo to ma moc sprawczą i czynnie współpracuje z prokuratorem Bilskim. W książce Helena Bogucka została natomiast przedstawiona jako matka, która bezpośrednio po tragedii pozwoliła na zamknięcie śledztwa i przez lata nie próbowała dowiedzieć się, kto tak naprawdę był mordercą Moniki. Twórcy postanowili najwyraźniej zrekompensować nieobecność jednej z kluczowych bohaterek i wyeksponować Helenę na pierwszy plan.

W filmie brakowało bowiem Anny Górskiej, asesorki prokuratorskiej, która nie tylko pomagała Leopoldowi Bilskiego w dojściu do prawdy, ale również była tą, dzięki której cała akcja się powiodła - w książce udaje ona bowiem zainteresowanie mordercą, z którym udaje się na Wyspę Sobieszewską i tym samym doprowadza śledczych do jego kryjówki (w filmie to Helena odkrywa tożsamość mordercy). Relacja Górskiej i Bilskiego rozwija się aż do 4. tomu powieści, co kłóci się z tym, że filmowy prokurator ma dziecko - w produkcji Netfliksa wiemy, że mężczyzna jest ojcem, lecz jednocześnie nie jest już żonaty.

Wróćmy jeszcze do samej Wyspy Sobieszewskiej - jak doskonale wiedzą czytelnicy, była ona miejscem morderstwa nie tylko Moniki Boguckiej, ale również żony Tadeusza, który przyuczał swojego syna do popełniania kolejnych zabójstw, Martyny Kalety i przypadkowych kobiet. W filmie natomiast młoda Bogucka ginie w studio muzycznym Mario, który zabija ją, uderzając jej głową o podłogę. Powodem tego, że chłopak wpadł w szał, był fakt, iż Monika nie chciała z nim współżyć.

W produkcji Netfliksa pojawia się również fragment, kiedy do Romana Boguckiego przed śmiercią przychodzi jego córka i przyznaje mu się do swoich relacji z gangsterami. W książce Monika szuka pomocy u swojego dziadka i ojca Heleny, Ryszarda Deskura. Okazuje się wówczas, że on i jego zięć współpracowali z mafiosami, by ochronić dziewczynę przed Kazarem, który chciał kontrolować cały system wymiaru sprawiedliwości.

Jeśli chodzi o pozostałe różnice, warto wspomnieć o tym, że w powieści Monika miała długie, falowane włosy, natomiast w filmie jest krótko obcięta. Poza tym Pająk, który został przedstawiony w filmie jako antagonista, nie zabija Waldemara (w książce), a Helena nie przekazuje Leopoldowi kartonu z rzeczami po swojej córce (w filmie). Ponadto w scenie z Tłuściochem Kazar postanawia ukarać gangstera poprzez poderżnięcie gardła (w filmie wycina mu również oko), a relacje sędzi z Moniką i poczynania dziewczyny nie zostały w produkcji Netfliksa tak szczegółowo przedstawione, jak to było w książce.

O produkcjach kryminalnych przeczytasz więcej na łamach Spider's Web: