Trzeba wyjaśnić zakończenie filmu Po polowaniu. Kto kłamał?

"Po polowaniu" to najnowszy film słynnego włoskiego reżysera, Luki Guadagnino. Ten akademicki thriller po krótkiej przygodzie w kinach dość szybko trafił do streamingu i tam stał się hitem. Jego zakończenie jest dość niecodzienne. Omawiamy i sprawdzamy, o co w nim chodzi.

Adam Kudyba

24.11.2025 16:19

REKLAMA

Jedną z głównych bohaterek "Po polowaniu" jest Alma (Julia Roberts), profesorka wykładająca na Yale. Kobieta wróciła na uczelnię po długiej przerwie i rywalizuje o etat wraz ze swoim bardzo dobrym kolegą, Hankiem (Andrew Garfield). Oboje mają zaś bardzo dobrą relację z Maggie (Ayo Edebiri), mającą opinię bardzo zdolnej i błyskotliwej studentki. Niedługo po zorganizowanej przez Almę i jej męża Frederika (Michael Stuhlbarg), Maggie wysuwa wobec Hanka bardzo poważne oskarżenia.

Uwaga: w dalszej części mogą pojawić się spoilery dot. fabuły filmu.

REKLAMA

Zakończenie Po polowaniu - o co chodzi?

Są w filmach zakończenia, które rozwiązują główną zagadkę filmu, są również takie, które do samego końca trzymają widza w niepewności odnośnie tego, co zobaczył. "Po polowaniu" jest reprezentantem raczej tego drugiego nurtu. Jednym z najważniejszych tematów filmu jest czyn, którego miał dopuścić się Hank wobec Maggie - mowa tu o przekroczeniu granicy relacji profesor-student, napaść na tle seksualnym. Prawdziwość tej sytuacji jest przedmiotem rozmyślań bohaterów, zastanawiania się jak się zachować wobec kogo, komu tak naprawdę wierzyć.

Ostatecznie fabuła filmu Guadagnino nie przynosi jasnej, konkretnej odpowiedzi na pytanie o to, czy Hank rzeczywiście zrobił to, o co oskarża go Maggie, czy jednak dziewczyna kłamała. Dlaczego zdecydowano się na to rozwiązanie? Reżyser w wywiadzie dla Entertainment Weekly uzasadnił swój pomysł:

Dla mnie odpowiedź zawsze leży w oczach publiczności. Jak mogę pozwolić publiczności na samodzielnie oswojenie się z czymś, jeśli z góry decyduję, co jest prawdą?

Osobiście uważam, że ta decyzja włoskiego twórcy się broni, a jej uzasadnienie ma sporo sensu. Na przestrzeni fabuły Guadagnino podrzuca nam pewne sygnały co do postaw bohaterów i tego, kto w tym "starciu" jest naprawdę winny. Buduje ich w scenariuszu na tyle umiejętnie, że prawdę powiedziawszy, byłbym w stanie uwierzyć zarówno w wersję o zmyśleniu wszystkiego przez Maggie, jak i tę o winie Hanka.

Młoda bohaterka jest budowana w filmie jako zafascynowana Almą, a znaków zapytania co do jej prawdziwych intencji przybywa - Guadagnino udanie wygrywa wątpliwości związane z tym, czy dziewczyna jest ofiarą przemocy oraz tzw. białej opresji, czy po prostu cynicznie gra tematem #MeToo dla osobistych korzyści. Podobnie jest z Hankiem - na wielu poziomach wiemy, że jest on facetem toksycznym, którego zachowanie ma sporo "red flagów", ale i tu film nie jest jednoznaczny, czy w tym konkretnym przypadku faktycznie przekroczył granicę. Odgórne wskazanie winnego w "Po polowaniu" mogłoby rzeczywiście wpłynąć źle na dramaturgię historii, ale przede wszystkim nie dać przestrzeni widzom do własnych przemyśleń.

Zaskakująca jest również sama ostatnia scena filmu. Alma płaci wówczas za rachunek w lokalu, w którym wceśniej spotkała się z Maggie, a chwilę później słyszymy...samego Lukę Guadagnino, który poza ekranem krzyczy "cięcie!" - dopiero potem następują napisy końcowe. Co twórca miał na myśli? Jak przyznał Włoch w tym samym wywiadzie, jego inspiracją była opera Verdiego "Falstaff", w której pod koniec bohaterowie ustawiają się na scenie razem, mówiąc "wszystko na świecie jest komedią".

Biorąc te słowa pod uwagę, ostatnią scenę "Po polowaniu" można interpretować nie tylko jako samo przełamanie czwartej ściany, ale również jako swego rodzaju wyzwanie rzucone publiczności, która powinna samodzielnie odnaleźć się w tym teatrze prawdy i kłamstw, we własnym sumieniu osądzić bohaterów na podstawie faktów, które poznali w fabule.

"Po polowaniu" jest dostępne do obejrzenia na Prime Video. Naszą recenzję filmu możecie przeczytać tutaj.

PO POLOWANIU