Max: najlepsze polskie filmy. TOP 10 rodzimych produkcji w serwisie

Póki co w ofercie Maxa nie ma zbyt wielu polskich filmów - ale jeśli już są, to okazują się warte obejrzenia. Nietrudno było zatem wyłonić dziesięć najlepszych rodzimych obrazów z biblioteki platformy - gwarantuję, że każdy z niżej wymienionych (choć nie są sobie równe!) nie będzie stratą czasu.

Spis treści:

Najlepszy rodzaj humoru: abstrakcyjny i przerysowany. "Disco polo" nawet nie próbuje rzetelnie sportretować tego gatunku muzycznego i jego fenomenu; to kino nastawione na rozrywkę i nic więcej. Na szczęście doskonale sobie z zapewnieniem tej rozrywki radzi. Podkreślę, że jest to obraz kiczowaty, tandetny i przegięty w każdym możliwym aspekcie. Autoironia, satyra i kupa frajdy.

Przyjemna przygodówka dla młodzieży. Opowiada historię grupy dzieciaków z małego miasteczka, które muszą stawić czoła tajemniczym wydarzeniom po odkryciu opuszczonego, lecz pełnego mrocznych sekretów młyna. Główny bohater, Iwo, wraz z przyjaciółmi, próbuje rozwiązać zagadkę dziwnych zjawisk i znaleźć sposób na ocalenie swoich bliskich. W miarę odkrywania kolejnych sekretów, młodzi ludzie uczą się współpracy, odwagi i odpowiedzialności. Wiarygodne przedstawienie młodzieży (rzadkość w polskim kinie!), ciekawie wplecione wątki społeczne i najntisowy vibe.

Adaptacja książki Doroty Masłowskiej. Udana! Pełnometrażowy debiut reżyserski - odważny i oryginalny. Aleksandra Terpińska czuje język pisarki; z wdziękiem uderza we właściwe tony, zostawiając w tyle większość doświadczonych kolegów po fachu. Żadnego fałszu - bezkompromisowa, ujmująca szczerość. Oto hip-hopowa, przejmująca opowieść o przemocy i bólu, w której operowanie słowem wzniosło się na wyżyny tej sztuki. Fenomenalny Jacek Beler.

To już druga zabawna polska komedia na tej liście! Trudno uwierzyć? Wiem, ale Bartoszowi Kozerze i Aleksandrowi Pietrzakowi naprawdę się udało. Jest dusza, szczerość, ciekawi i dający się lubić bohaterowie, trochę festiwalowego zacięcia. Całość łączy elementy komediowe i dramatyczne, ukazując zawiłości rodzinnych relacji oraz znaczenie szczerości i zaufania. Jakubik!

Udana biografia wybitnej kobiety, która unika tematycznych stereotypów i infantylizacji. Arcyciekawą historia Michaliny Wisłockiej, ginekolożki i seksuolożki, która zrewolucjonizowała życie seksualne Polaków dzięki swojej książce "Sztuka kochania”. Obraz, rzecz jasna, nie jest surową relacją. Ukazuje nie tylko zmagania bohaterki z systemem i społecznymi uprzedzeniami, ale także jej osobistą walkę o szczęście i spełnienie. 

Jeden z najlepszych polskich filmów dekady - i nie zapraszam do dyskusji. Kolejna znakomita biografia, tym razem skupiona na Zbigniewie Relidze - kardiochirurgu, który w 1985 roku jako pierwszy w Polsce przeprowadził udaną operację przeszczepienia mięśnia sercowego. Hollywoodzka werwa, wybitny Tomasz Kot. Trzyma w napięciu, choć przecież znamy tę historię.

Zanim Smarzowski zaczął męczyć monotematycznością, dał nam wiele znakomitych obrazów - w tym naprawdę udaną "Drogówkę". Jasne, wszystko jest tu dalej niezmiernie katastroficzne, ale dzięki sugestywności i realizmowi, elementy gatunkowe (sensacyjne) działają znacznie intensywniej. Główny bohater produkcji, sierżant Król, zostaje niesłusznie oskarżony o morderstwo swojego kolegi z pracy, co zmusza go do ucieczki i podjęcia samodzielnego śledztwa, by oczyścić swoje imię. W trakcie dochodzenia Król odkrywa głęboko zakorzenioną sieć korupcji i przestępczości w policji oraz wśród polityków. A to, rzecz jasna, stawia go w jeszcze większym niebezpieczeństwie.

To jeden z takich filmów, które w rodzimym kinie są prawdziwymi unikatami. Film prosty, ale niebanalny. Przeciwnie - to naprawdę mądry obraz, skupiony na ojcostwie, aktualny, poruszający, szczery, ale niepozbawiony humoru. Czarnego. Produkcja skupia się na Michale, kierowcy ciężarówki, który samotnie wychowuje swoją kilkuletnią córkę Helę po tragicznej śmierci żony. Gdy Michał decyduje się na wspólną podróż z Helą, która staje się dla nich okazją do pogłębienia więzi i odkrywania nowych aspektów relacji ojciec-córka, ich codzienność ulega zmianie.

Tomasz Giemza, młody student prawa, zostaje wydalony z uczelni za plagiat i traci finansowe wsparcie od zamożnych mecenasów. Zdesperowany, zaczyna pracować w agencji zajmującej się czarnym PR-em i manipulacją w mediach społecznościowych, gdzie szybko odnosi sukcesy dzięki swojej bezwzględności i inteligencji. Tomasz wykorzystuje zdobyte umiejętności, aby zemścić się na swoich dawnych przyjaciołach i przeciwnikach, co prowadzi do tragicznych konsekwencji. Sprawny obraz o wpływie sieci i social mediów na życie ludzi, o manipulacjach i dezinformacjach. Absorbujący, pod wieloma względami brawurowy i bardzo stylowy. Lepszy jako thriller niż społeczny komentarz, ale sprawdza się w obu sferach.

Chłop przygląda się z balkonu przechodniom i czasem ich zaczepia, żeby pogadać. Całkiem serio - wyszło fenomenalnie. Ponoć twórca produkcji, Paweł Łoziński, przez dwa lata filmował przypadkowych przechodniów z balkonu swojego mieszkania, rozmawiając z nimi na różne tematy, od codziennych trosk aż po głębokie refleksje o życiu. Wyszły z tego krótkie, ale bardzo intymne spotkania, które składają się w kolaż różnorodności doświadczeń i emocji, a zatem bogaty portret współczesnej Polski. Jasne, być może część była reżyserowana, tego się nie dowiemy, ale nie szkodzi - piękne to, ciepłe, pełne nadziei.

Powyższe filmy znajdziecie tutaj.

Sprawdź więcej TOPek w Spider's Web: